Ook in de jaren 90 bleven we grotten. Wat buitenland betreft, weer vooral in Frankrijk, maar ook in Joegoslavië (nu Slovenië), Wales, Hongarije (met Technico) en met een expeditie naar de Filippijnen. We ontvingen speleo’s uit Tsjechoslovakije en Engeland. Daarnaast werd er door sommigen geklommen in Zwitserland, Oostenrijk,… en waren er trekkingen in IJsland, in de Andes in Ecuador, in de Himalaya, … Er werd vaak deelgenomen aan de VVS-interclubs in november.
In de tweede helft van de jaren 90 volgden sommigen opleidingen bij het VVS (Brevet A en B,…) en elders (o.a. in Frankrijk) en werkten mee aan de opleidingen door de WSV.
In 1998 werden we de peterclub van een nieuwe club “6A” in Lommel., later “KSL” (Klim en Speleo Lommel). We gingen vaak samen grotten; touwtechnieken werden aangeleerd aan torens,…, in het ondertussen afgebroken lokaal van de Bergstijgers in Herselt en in de zomer werd geoefend tijdens weekends in Villers-le-Gambon. Samenwerking is goed verlopen, want hedentendage doen we alle activiteiten samen.
Sinds 1992 werden in de Ardennen een aantal grotten afgesloten. In 1997 werd bij het VVS een huishoudelijk reglement opgesteld, waardoor het aantal gidsingen werd beperkt. Binnen de club heeft dit er toe geleid dat er na enkele jaren bijna geen gidsingen meer gebeurden. Terwijl ouderen begonnen af te haken, kwamen er weinig nieuwe leden bij, waardoor de club kleiner werd maar toch vrij actief bleef.